Manthey behaalde zondag opnieuw een schitterende overwinning tijdens de 24 Uur van Le Mans en verzekerde zich daarmee van zijn tweede LMGT3-overwinning op rij, terwijl de #6 fabrieks Porsche Penske Motorsport de tweede plaats in het algemeen klassement veroverde.
De #92 Manthey 1st Phorm-auto bestuurd door Ryan Hardwick, Richard Lietz en Riccardo Pera heeft een klasseoverwinning behaald tijdens de 24 uur van Le Mans. Hij domineerde en kwam 33 seconden voor zijn naaste rivaal over de streep.
Het betekende Lietz' zesde klasseoverwinning in de Franse uithoudingsklassieker en Manthey's 24e WEC-overwinning. Het team won de race vorig jaar ook al met de #92 PureRxcing-auto.
De #6 Porsche 963, bestuurd door Matt Campbell, Kévin Estre en Laurens Vanthoor, eindigde na een zwaarbevochten race als tweede in het algemeen klassement.
De #5 van Julien Andlauer, Michael Christensen en Mathieu Jaminet eindigde als zevende, met de #4 van Felipe Nasr, Nick Tandy en Pascal Wehrlein als negende algemeen.
De #99 Proton Competition Porsche 963 werd 14e in het algemeen klassement, bestuurd door Neel Jani, Nicolas Pino en Nicolás Varrone.
In de LMGT3-klasse werd de #90 Manthey-auto - gedeeld door Antares Au, Loek Hartog en Klaus Bachler in een speciale Chip Hart Racing-kleurencombinatie - zesde in de klasse.
Het Iron Dames #85 trio van Sarah Bovy, Célia Martin, Rahel Frey vocht hard ondanks tegenslagen om de auto als 16e in hun klasse thuis te brengen.
Opnieuw een overwinning voor Manthey
Weer een jaar, weer een stellaire Le Mans-overwinning van Manthey, met een fantastische overwinning van de #92 Manthey 1st Phorm-auto bestuurd door Ryan Hardwick, Richard Lietz en Riccardo Pera.
De klantenauto, de Porsche 911 GT3 R en Porsche Motorsport-fabrieksrijder Lietz behielden allemaal hun 100 procent record op Le Mans in de LMGT3-klasse die vorig jaar debuteerde.
Voor Lietz betekende het een opmerkelijke zesde overwinning in de GT-klasse in 19 starts tijdens de 24 uur van Le Mans.
Het trio kwalificeerde zich als 13e voor de race en werkte zich in de openingsfase van het evenement gestaag op naar een hogere positie, totdat het team zich ontpopte als de grootste kanshebber voor de klasseoverwinning.
Volgens de LMGT3-reglementen moet de line-up bestaan uit ten minste één Bronze-coureur en ten minste één andere Bronze- of Silver-coureur, zoals aangewezen via het FIA-coureurcategorisatieproces.
Hardwick, de aangewezen Bronze voor de inschrijving, deed zijn werk perfect in de beginfase van de race en in de laatste uren van de nacht, waarbij hij de positie van de auto ten opzichte van zijn rivalen consolideerde binnen de hem toegewezen rijtijd.
Zilveren coureur Pera en fabrieksrijder Lietz hadden de taak om de leiding uit te breiden en deden dat op betrouwbare wijze in hun stints, zelfs tegen de leidende coureurs van rivaliserende fabrieken.
De #46 BMW leek het sterkste potentiële obstakel te zijn tussen de #92 en de overwinning, maar hij verliet de race 's nachts toen elektrische problemen hem van de baan en vervolgens uit de wedstrijd haalden.
Het leidde tot een rechtstreeks gevecht tussen de #92 en de #21 Ferrari, dat zich afspeelde in de nachtelijke uren van de race - toen Hardwick de Porsche 911 GT3 overdroeg aan Lietz, nadat hij binnen aanvalsafstand van de tegenstand was gebleven.
Lietz deed een grote aanval op de leiding in het 14e en 15e uur en pakte vervolgens een gele herstart om de Ferrari voor de leiding te pakken.
Hij breidde zijn voorsprong uit tot bijna een minuut en nadat Pera de leiding had overgenomen, behield hij die voorsprong en koesterde hem verder. In die periode doorstond de equipe ook de tijd die verloren ging door een drive-through penalty - een van de vele deelnemers die werd bestraft voor een gele vlag-overtreding.
De voorsprong groeide weer toen Lietz terugkeerde in de auto en schommelde rond de minuut toen de race zijn slotfase inging.
Ongelooflijke podiumpoging voor #6
De #6, gedeeld door Matt Campbell, Kévin Estre en Laurens Vanthoor, zette een sensationele aanval in door het veld.
Na de vierde plaats in de kwalificatiesessie van woensdag werd de auto gediskwalificeerd omdat hij onder het minimumgewicht zat, waardoor hij achteraan in het Hypercar-peloton belandde voor de race.
Estre zat als eerste in de auto en maakte meteen vanaf de start progressie. In ronde 10 was hij al zevende en zette hij de snelste raceronde neer. Aan het einde van ronde 37 nam Vanthoor de leiding over van Estre.
Aan het einde van het eerste uur lag de #6 vijfde, maar tijdens een pitstop werd hij gepromoveerd naar de derde plaats en kwam hij de pits uit voor de #83 Ferrari.
Bij het ingaan van het vijfde uur had de #6 slechts 21,5 seconden achterstand op de leider en nam uiteindelijk de leiding over tijdens de pitstops, voordat Campbell achter het stuur plaatsnam na een rijderswissel.
Hij bleef tot diep in de nacht aan de leiding van het veld, met een achterstand van ongeveer 20 seconden op de leider. Hij pakte de derde plaats in het achtste uur, waarbij Estre de #50 Ferrari passeerde, die een penalty kreeg.
De strijd met de Ferrari's ging door tot zondagochtend, toen de #6 werd ingehaald door de #50 Ferrari bij de eerste chicane op Mulsanne.
Met nog zes uur te gaan lag de #6 iets meer dan een minuut achter de leider op de vierde plaats, achter de drie Ferrari's.
Tegen uur 22 had Vanthoor die auto binnen 2,5s van de #50 gebracht en met briljant werk van de pitcrew kon hij de positie overnemen met een voorsprong van vier seconden op de tweede plaats.
Ondanks een briljante inspanning van Estre in de laatste stint kon hij de leider niet meer achterhalen, maar hij stelde wel een fantastische tweede plaats veilig voor het Porsche Penske Motorsport-team.
#5: 7e plaats
De auto #5, gedeeld door Julien Andlauer, Michael Christensen en Mathieu Jaminet, kwam als derde aan de start na een briljante prestatie in de Hyperpole op donderdag.
Andlauer zat als eerste achter het stuur en na een briljante start passeerde hij de eerste Cadillac in de Dunlop-bochten en de tweede Cadillac op het rechte stuk om de leiding van de race over te nemen.
Hij bouwde meteen een overweldigende voorsprong op, tot zeven seconden in ronde 10, voordat hij met een tijd van 3m28,125s de snelste ronde van de race neerzette.
Jaminet stopte rond de klok van drie uur en nam het stuur over. Hij ging de strijd aan met een van de vers getunede Ferrari's, die een voorsprong nam in de Mulsanne-bocht.
Na nog een pitstop voor verse banden kwam Jaminet weer voorbij diezelfde Ferrari, maar helaas kreeg hij kort daarna een drive-through penalty voor het niet respecteren van de procedures in de slow zone.
De auto #5 maakte vervolgens een stop waarbij Christensen het stuur overnam van Jaminet en kort daarna de penalty pakte om als 11e de baan op te gaan.
Andlauer kwam aan het eind van ronde 97, rond het zesde uur, weer terug in de rijdersstoel en bleef in de onderste helft van de top 10 rijden.
Dankzij het consistente werk van alle drie de coureurs kon de auto #5 zijn positie de hele nacht vasthouden en verdedigde hij zich tegen verschillende uitdagingen om binnen de top 10 te blijven.
Hij eindigde als zevende - een geweldige comeback na die vroege penalty in zo'n competitief veld.
#4: 9e plaats
De #4 van IMSA SportsCar Championship-koppel Nasr en Tandy en regerend Formule E-wereldkampioen Wehrlein startte als vijfde op de grid.
Nasr maakte meteen een plaats goed en reed vierde, maar moest vroegtijdig stoppen na een probleem met de banden, waardoor de auto buiten de top 10 viel.
Tandy nam halverwege het tweede uur de leiding over en begon vooruitgang te boeken. Hij haalde achtereenvolgens de Proton Competition Porsche en een Toyota in voordat hij aan het eind van het derde uur moest stoppen.
Kort voor 20.00 uur stopte de #5 voor Tandy om uit te stappen en nam Wehrlein het over, die zijn debuut maakte in de 24 uur van Le Mans.
Hij bouwde snel een goed ritme op en kon de #311 Cadillac goed bijhouden om de top 10 binnen te dringen.
Nasr was de volgende coureur, die aan het eind van het zesde uur terugkeerde voor zijn tweede stint en de negende plaats bezette.
Helaas kreeg de #4 ook een slowzone-straf gedurende de nacht, wat zijn kansen op verdere progressie schaadde.
Ondanks de uitdagingen van eerst het bandenprobleem en daarna de penalty, werkte het trio hard om de auto als negende thuis te brengen.
Klantenraces
De #99 Proton Competition-auto, gedeeld door Neel Jani, Nicolas Pino en Nicolás Varrone, startte als 19e voor de race van zaterdag.
Hij boekte goede vooruitgang in de beginfase en baande zich een weg door de top 20 om aan het eind van het vierde uur 12e te worden.
Maar hij kreeg problemen na halverwege, toen hij contact kreeg met de #311 Cadillac in het grind op Mulsanne en later in de ronde nog meer grind tegenkwam.
Desondanks ging hij door en wist hij verdere incidenten te vermijden om als 14e te finishen in de Hypercar-klasse.
LMGT3
De #90 Manthey Racing-auto eindigde met zijn unieke livery als zesde.
De auto reed in de kleuren van Chip Hart Racing, een team dat eigenlijk alleen bestaat in de nieuwe film F1: The Movie, maar dat nu wel een top 10-klassering heeft in 's werelds meest iconische endurancerace.
Het team startte als 19e in de klasse en vocht in de beginfase achteraan, maar begon zich al snel een weg te banen door de LMGT3-rangschikking.
Bronzen coureur Antares Au, zilveren coureur Loek Hartog en Porsche Motorsport-fabrieksrijder Klaus Bachler - regerend FIA World Endurance Championship LMGT3-rijderskampioen - voltooiden hun comeback uiteindelijk met de zesde plaats.
De crew van #85 Iron Dames zette een pittige race neer, ondanks dat de pech voorafgaand aan de race werd verergerd door pech tijdens het evenement zelf.
De bemanning moest Michelle Gatting vervangen door Sarah Bovy nadat Gatting een gebroken voet had opgelopen tijdens de testdag van de 24 uur van Le Mans - maar Bovy, een bekende van het programma, paste zich goed aan en hielp de auto een groot deel van de race in de wedstrijd te houden.
Célia Martin, Bovy en Rahel Frey hielden de #85 in en rond de top vijf gedurende de eerste helft van de race, maar hun race kreeg een flinke klap te verwerken toen de #87 Lexus Frey in het grind van de Mulsanne duwde - een botsing waarbij de stewards de #87 schuldig achtten.
Maar dat was een schrale troost voor Frey, die hulp nodig had van een bergingsvoertuig om de #85 terug in de race te krijgen.
Kort daarna stopte de auto op de baan met problemen aan de versnellingsbak - en er was een lange periode nodig om problemen op te lossen in de pitstraat.
Maar het oplossen van de problemen lukte en de Iron Dames gingen door om als 16e over de finish te komen in de LMGT3-klasse.
Het World Endurance Championship keert op 13 juli terug met de 6 Uur van São Paulo, ronde vijf van de acht in 2025.
